Dwór w Dominowie

W Dominowie znajdował się duży murowany dwór, zwany kamienicą, a w inwentarzu z 1738 roku, z dużą przesadą nazwany „pałacem” 

           Dwór został wzniesiony przypuszczalnie w I połowie XVI wieku, a rozbudowany blisko sto lat później, zapewne przez Skórkowskich. W 1676 i 1738 roku był już w stanie ruiny i nie był zamieszkiwany. Budowla ta była dwukondygnacyjna. W dolnej kondygnacji istniała tylko jedna izba i duża sień ze schodami na małą basztę i na poziom górny. Na zewnątrz był drewniany ganek, mur z drewnianą bramą i mostem na grobli. W opisie inwentarza z 1738 roku był to: pałac pusty, nad którym z dawności dachu nie masz. Mury połamane, częścią już ściany poodpadały. W tymże pałacu były kiedyś pokoje, ale te wszystkie upadły i funditus [całkowicie] zrujnowane, bo tylko co znać mury; do którego ani drzwi ani okien żadnych nie masz, bo te już powybierane.

           Obok ruin znajdował się zaniedbany sadek ze spróchniałym ogrodzeniem, ze śliwami, gruszami, wiśniami i jabłoniami, a także pasieka z 36 ulami.

           Na tym miejscu około 1885 roku wzniesiono nowy murowany dwór Strojnowskich. Do zespołu dworskiego należały zabudowania gospodarcze: spichlerz, magazyn spirytusu, kuźnia, brama-wieża (zachowana) z 1885 roku oraz park założony około 1815 roku.