Park
Zachowały się pozostałości dawnego założenia par kowego z XVIII wieku, z symetrycznym układem kwater i czę ścią starodrzewia. Od tyłu na osi pałacu jest szeroka aleja przerwana kolistym klombem, pośrodku którego stoi klasycystyczny, kamienny wazon na postumencie. Na zamknięciu alei wznosi się klasycystyczny łuk triumfalny, być może z około 1820 roku. Jest on muro wany, otynkowany, w dolnej części rustykowany. Ma trzy przejścia zamknięte pół koliście (środkowe jest wyższe i szersze). Zwieńczony jest murem attykowym z belkowa niem. W parku znajduje się też klasycystyczna kapliczka. Jest mu rowana z cegły i otynkowana, czworoboczna, z hemisferyczną niszą flankowaną dwiema kolumnami. Daszek ma dwuspa dowy, nowszy, pobity gontem. Park jest ograniczony kanałem wodnym, przez który wiedzie mo stek na teren dawnego sadu dworskiego, ciągnącego się nie gdyś po obu stronach alei.
