Leon Ulrich
Ulrich de Ulrichstal, Ulrych
(1811 Urzędów – listopad 1885 Bordeaux, Francja)
literat, tłumacz dzieł Szekspira
Urodził się w rodzinie urzędowskiego poczmistrza, początkowe nauki pobierał w kolegium ojców pijarów w Opolu Lubelskim i w Lublinie. W 1828 rozpoczął studia na wydziale prawa i administracji Uniwersytetu Warszawskiego, poznał w tym czasie Zygmunta Krasińskiego. W 1830 wziął udział w powstaniu listopadowym (w czasie którego jako podporucznik otrzymał Złoty Krzyż Orderu Virtuti Militari) i po jego upadku, zmuszony do emigracji, wyjechał do Francji.
Pierwszym znanym jego dziełem literackim był napisany w 1834 dramat Powstańcy Polscy roku 1833, osnuty na partyzanckiej wyprawie pułkownika Jerzego Zaliwskiego, z dołączonym wierszem Konstantego Gaszyńskiego Pamiątce Artura Zawiszy.
Po wydaniu tego dramatu wyjechał do Londynu, gdzie jego przyjaciel Stanisław Egbert Koźmian znając możliwości poetyckie Ulricha namówił go do tłumaczenia dzieł Wiliama Szekspira na język polski.
Ulrich w 1840 powrócił z Anglii do Bordeaux i tam, z małą przerwą na pobyt w Lunel, mieszkał aż do śmierci. Utrzymywał się z udzielania lekcji, publikacji we francuskich pismach drobnych form literackich i tłumaczeń na francuski starożytnych Greków – Arystofanesa i Plutarcha. Cały czas poza pracą zarobkową, poświęcił na tłumaczenie dzieł Szekspira.
Kraszewski wydał w 1875 pierwsze w języku polskim wydanie zbiorowe dzieł Szekspira, było w nim 20 dramatów przełożonych przez Ulricha, 12 pozostałych tłumaczyli Koźmian i Paszkowski. 10 lat po śmierci Ulricha ukazało się drugie z kolei pełne wydanie dzieł Szekspira, tym razem wszystkich przetłumaczonych przez Leona Ulricha.
źródła:
Wiesława Albrecht-Szymanowska, Ulrich Leon, w: Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny, Warszawa 2004
Marek Nasiadka, Powiat kraśnicki, leksykon krajoznawczy, Kraśnik 2010