Wieś w powiecie kraśnickim, siedziba urzędu gminy, dawniej miasto. Leży w kotlinie Wzniesień Urzędowskich wyżłobionej przez rzekę Urzędówkę, płynącą ze wschodu od wsi Skorczyce. Jeszcze w XVIII wieku istniał tu staw nazywany jeziorem, a w Urzędowie był cech rybacki.
Przez miejscowość przebiegał dawny trakt z Krakowa do Lublina, i dalej na Litwę i Ruś.
Miejsce corocznych Międzynarodowych Warsztatów Garncarskich.

Warto zobaczyć:

Zachowany układ urbanistyczny z VX – XVIII wieku z kwadratowym rynkiem pośrodku

Kościół św. Mikołaja i św. Otyli (XVIII wiek)

Murowany zajazd (2 połowa XIX wieku)

Na cmentarzu parafialnym murowana kaplica (1845)

Sanktuarium św. Otyli – miejsce kultu patronki Urzędowa

Kościół św. Mikołaja i św. Otylii

         

                               

Pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego i POW

                         

Sanktuarium św. Otylii

                             

           Miejscowość otrzymała w 1405 roku prawa miejskie magdeburskie od króla Władysława Jagiełły. Największy rozkwit miasta nastąpił w XVI wieku, za panowania Zygmunta Augusta, gdy jako królewszczyzna zostawał w dożywotnej dzierżawie księżnej Katarzyny Olelkowiczówej Słuckiej. Miasto otoczone było fosami i wałami ziemnymi z trzema bramami: Krakowską, Ruską i Opolską (Lubelską). Poza miastem, od strony wsi Dzierzkowice urządzony był wielki zwierzyniec królewski, ogrodzony, mający około 5 km obwodu i obfitość zwierzyny.

           Następnie Urzędów był stolicą powiatu, starostwem niegrodowym z siedzibą na zamku w Dzierzkowicach. Odbywały się tu sejmiki ziemi lubelskiej, działał sąd ziemski, istniało wiele cechów, rozwijało się garncarstwo, którego rozkwit nastąpił w XIX wieku.

           Najazd Kozaków w 1648 roku i wojny szwedzkie za czasów Jana Kazimierza zniszczyły miasto całkowicie, a po powstaniu styczniowym nastąpiła utrata praw miejskich.

           Pierwotny drewniany kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja papieża, wzniesiony został przez Władysława Jagiełłę w 1425 roku, nieopodal dzisiejszego kościoła, jednocześnie utworzono parafię.

           Kościół ten spalony został przez Kozaków w 1648 roku, następnie odbudowany około 1660 roku, dotrwał do połowy XVIII wieku. Rozebrany został około 1750 roku, a na jego miejscu ksiądz Józef Marszałkowski z Urzędowa, proboszcz opory szewski, kanonik wojnicki, wzniósł w 1755 roku własnym kosztem obecny kościół murowany.

           Kościół pod wezwaniem św. Mikołaja i św. Otylii, murowany z cegły, późnobarokowy, trójnawowy, z dwiema wieżami frontowymi, trzecia na sklepieniu kościelnym. W środku  znajduje się 5 ołtarzy, w tym główny i dwa boczne również o charakterze  późnobarokowym.

           Istniały jeszcze dwa kościółki: drewniany św. Elżbiety, przy grobli wiodącej z rynku na przedmieście Benczyn (Bęczyn) oraz murowany św. Ducha wzniesiony wraz ze szpitalem, przy ulicy Krakowskiej, ale zostały złupione i spalone przez Szwedów w 1657 roku.

             Poza miastem przy lesie Dzierzkowskim nad źródłem, znajduje się kaplica drewniana św. Otylii, pochodząca z początku XIX wieku. Tłumy ludzi zbierają się tu w drugi dzień Zielonych Świąt, dla używania wody ze źródła mającej leczyć choroby oczu.

           Z Urzędowa pochodzą między innymi Jan Michałowicz (1530 – 1583), rzeźbiarz i architekt, Marcin (około 1500 – 1573), botanik i lekarz, Leon Ulrich (1811 – 1885), syn miejscowego poczmistrza, literat, tłumacz wszystkich 32 dramatów Wiliama Szekspira.