Wieś położona w powiecie lubelskim, w gminie Niemce, przez miejscowość przepływa rzeka Ciemięga.

          Wieś w XV wieku i na początku XVI wieku była siedzibą Konińskich herbu Rawicz. W 1407 występuje dziedzic Marcin Koniński, w 1477 jako właściciel był wymieniony Jakub Koniński, a w 1506 Paweł. W połowie XVI wieku po ślubie Anny z Konińskich z Jerzym z Witowic Czernym, stolnikiem lubelskim, Jakubowice przechodzą w ręce rodziny Czernych (Czarnych).

           W 1 połowie XVI wieku został wzniesiony dwór, wg tradycji w XVI/XVII wieku mieścił się tu zbór ariański. W połowie XVII wieku nowymi właścicielami Jakubowic stają się Bełżeccy – Bonawentura Konstanty, stolnik halicki, a następnie jego syn Adam Stanisław Bełżecki. Pod koniec XVII wieku właścicielami Jakubowic wraz z dworem zostaje rodzina Łosiów z Grodkowa. Budowla dworska o charakterze obronnym zmienia charakter na budowlę rezydencyjną z towarzyszeniem ogrodów typu włoskiego.

           W 1797 Jakubowice od Feliksa Antoniego Łosia, kasztelana pomorskiego, nabywa łowczy sanocki – Mikołaj Morozewicz.

           W 1832 w wyniku konfiskaty dóbr należących do Morozewiczów za ich udział w Powstaniu Listopadowym Jakubowice Konińskie na krótko stają się własnością Skarbu Publicznego Królestwa Polskiego, ale już w 1838 zostały odkupione przez Kajetana Morozewicza, ówczesnego dziedzica dóbr jakubowickich.

           Od połowy XIX wieku Jakubowice Konińskie stają się własnością rodziny Gawlikowskich, którzy w 1928 sprzedają dwór wraz z parkiem, sadem i folwarkiem Janowi i Marii Szewczykom.
W 1966 dochodzi do pożaru, który niszczy zabytkową budowlę i do 1984 dwór pozostaje w stanie ruiny.

           W 1985 zabytkową ruinę wraz z terenem nabywa od rodziny Szewczyków Wiesław Trumiński, który odbudowuje dwór zgodnie z jego dawnym mieszkalnym przeznaczeniem.

           W 1997 dwór nabyli Anna i Kazimierz Gajkowie, którzy dokonali pełnej rewaloryzacji obiektu i otoczenia. Założone zostały tarasowe ogrody, o stylu ogrodów włoskich epoki odrodzenia, podkreślające renesansową świetność siedziby rodziny Łosiów.

           Prace realizowane w latach 1998 - 2000 przystosowały zabytkową rezydencję dworską na pensjonat i restaurację.

 Warto zobaczyć:

Zespół dworski:

- dwór Łosiów (1 połowa XVI wieku, przebudowany w XVIII i XIX wieku, zniszczony podczas pożaru w 1966, odbudowany w 1984, odrestaurowany po 1997)

- park