Wieś na Płaskowyżu Nałęczowskim, przy ujściu rzeki Bystrej do Wisły, położona w gminie Kazimierz Dolny, w powiecie puławskim.
Bochotnica to jeden z najstarszych ośrodków osadniczych w regionie, zamieszkałym już w okresie pomiędzy VI a X wiekiem. Pierwsza pisana wzmianka o miejscowości pochodzi z 1317 roku, kiedy to została przeniesiona z osadniczego prawa polskiego na magdeburskie. Od wieków średnich do czasów zaborów była własnością rodów szlacheckich.
Faktycznie Bochotnica wraz z dwoma przysiółkami – Wierzchoniowem i Rudką została nadana przez księcia Władysława Łokietka na początku XIV wieku braciom Eustachemu (Ostaszowi) i Dzierżkowi z Bejsc. Pochodzili oni z ziemi wiślickiej i należeli do herbu Lewart - protoplastów rodu Firlejów. Rycerską siedzibę położoną na wysokim wzgórzu zbudowali oni około połowy XIV wieku po najeździe Tatarów na Lubelszczyznę w 1341 roku. W tym czasie król Kazimierz Wielki starał się otoczyć centrum kraju łańcuchami zamków obronnych. Powstały wówczas zamki obronne w okolicznych miejscowościach (Kazimierz Dolny, Janowiec, Wąwolnica, Wojciechów).
opracowała Irena Kowalczyk
Warto zobaczyć:
Ruiny gotyckiego zamku, zwanego zamkiem Esterki, kamienno – ceglanego (połowa XIV wieku), rozbudowanego (XV/XVI wiek)
Renesansowa kaplica – mauzoleum Jana Bochotnickiego
Skalne groty po dawnych kamieniołomach