Branica Radzyńska 

Wieś położona w powiecie radzyńskim, w gminie Radzyń Podlaski.

           Branica Radzyńska pojawiła się po raz pierwszy pod nazwą Branicza w dokumentach z 1470 roku jako własność szlachecka, w posiadaniu Branickich. W 1742 roku wieś Branicę włączono do dóbr radzyńskich.

           Gdy nowymi właścicielami dóbr radzyńskich zostali Szlubowscy, po 1831 roku znaczenie Branicy zmalało. W roku 1875 wydzielono z dóbr radzyńskich klucz Branicę, składającą się z wsi i folwarku Branica, z wsi i folwarku Niewęgłosz, nowo powstałego folwarku Antonin oraz osady Młyn Bramka. Majątek ten był własnością Stanisława Szlubowskiego, który w 1884 roku wybudował obecny pałac, przekomponował park i rozbudował część gospodarczą.

           Po śmierci Szlubowskiego w 1908 roku majątek po nim odziedziczyła jego siostra Stefania Rulikowska, która po I wojnie światowej przekazała go synowi Władysławowi. Rulikowski prowadził gospodarkę do początku lat 30-tych XX wieku, po czym wyprowadził się z Branicy, a majątkiem zarządzali administratorzy.

           Po II wojnie światowej budynek pałacowy i park został przeznaczony na potrzeby szkoły, natomiast budynki gospodarcze przydzielono wraz z ziemią służbie folwarcznej. W okresie staropolskim w Branicy istniały dwa młyny wodne, w XIX wieku Branica jest wsią jednoróżnicową z obustronną rozluźnioną budową.

Warto zobaczyć:

Zespół pałacowo–parkowy:

- pałac (1884)

- oficyna

- czworaki

- stelmacharnia

Park krajobrazowy