Dzisiejsza data:

Wieś położona w powiecie lubelskim, siedziba gminy, leży w obrębie Płaskowyżu Nałęczowskiego.


 

Kalendarium

Dokładna data lokacji wsi na prawie niemieckim nie jest znana.

1342 I 25 – dokumentem wystawionym w Krakowie została przez Kazimierza Wielkiego, jako wieś królewska, przekazana wójtostwu lubelskiemu

1400 – została sprzedana za 600 grzywien mieszczanom lubelskim ze wszystkimi należytościami i patronatem kościoła

1428 – dokument potwierdza istnienie drewnianej świątyni św. Katarzyny

1453 - Kazimierz IV Jagiellończyk wyraził zgodę na sprzedaż Konopnicy przez Jana Pieczenia, wójta lubelskiego na rzecz szpitala Świętego Ducha

1453 – notowana jest szkoła parafialna

1470 – 1480 - liczyła 50 łanów kmiecych

1504 – po wykupieniu wójtostwa dziedzicznego w Lublinie rajcy stali się jedynymi zarządcami majątku i dochodów prepozytury i szpitala Świętego Ducha

1531 – 1533 – liczyła 35 łanów

1535 - król Zygmunt Stary potwierdził przywilej Władysława Jagiełły z roku 1400, na mocy którego Konopnica została inkorporowana i przeniesiona na prawo magdeburskie (wraz z Bronowicami)

1676 - Jan Gałęzowski, sędzia grodzki lubelski płacił tutaj od 4 osób z rodziny, 10 dworskich i 131 poddanych

1795 – w wyniku trzeciego rozbioru Polski Konopnica znalazła się na obszarze zaboru austriackiego

1809 - wieś została włączona do Księstwa Warszawskiego

1815 – wieś znalazła się w Królestwie Kongresowym w zaborze rosyjskim

1827 – w Konopnicy zanotowano 53 domostwa i 330 mieszkańców

1905 – powstał istniejący obecnie kościół Wniebowzięcia NMP

1906 – wybudowano użytkowaną do dziś plebanię

1939 IX 16 - oddział Wojska Polskiego stoczył bitwę z Niemcami, broniąc dostępu do Lublina

1939 IX – 1944 VII – wieś znalazła się pod okupacją niemiecką jako część Generalnego Gubernatorstwa

1941 VI 16 - hitlerowcy rozstrzelali kilka osób

1941 VI 21 – do Konopnicy przybyła zmotoryzowana kolumna niemiecka oddziałów SS, któr zakwaterowała się na plebanii, w ogrodzie probostwa oraz na cmentarzu kościelnym i w kościele. Esesmani zajęli plebanię, usunęli z niej służbę, zabronili ludności wstępu do kościoła i rozpoczęli świadomą i zorganizowaną profanację świątyni: ubierali się w szaty liturgiczne, wykonując wyuzdane ruchy i tańce powtarzali łacińskie słowa pieśni religijnych, w jednej z naw urządzili sobie z siana miejsce do spania, w środkowej nawie myli się, ubierali i czyścili buty, natomiast na chórze w organach urządzili sobie klozet. Zbezcześcili tabernakulum wyrzucając z niego puszki z komunikantami, które następnie łamali, rozrzucili, deptali, podpalali papierosami. Monstrancja została obdarta z ozdobnych kamieni i srebra. Zniszczono również portatyle z relikwiami świętych, splugawiono statuę Matki Bożej znajdującą się w wielkim ołtarzu. Poza tym uszkodzono krzyże, skradziono wiele przedmiotów, zdewastowano plebanię i mieszkanie księdza, rekwirując wiele rzeczy oraz niszcząc wiele cennych dzieł z biblioteki ks. proboszcza Edwarda Niecki. W przeddzień wyjazdu z Konopnicy SS-mani pobili jeszcze w kościele miejscowego organistę Ludwika Ginalskiego, oraz kościelnego Romana Nieckę za to, że chcieli pierwsi obejrzeć i ocenić dokonane przez nich dewastacje i zniszczenia.

1942 V 8 - hitlerowcy rozstrzelali kilka osób

1942 XI 11 - dwa samochody ciężarowe przewiozły z Zamku Lubelskiego 60 więźniów, którym kazano wykopać duży dół. Następnie wszystkich rozstrzelano i zakopano w wykopanym wcześniej rowie

1943 V 18 - zginęło jeszcze kilka innych osób

1944 VII 22/23 - Lublin i jego okolice zostały zajęte przez Armię Czerwoną

1989 – część wsi zaanektowano do Lublina


 

Warto zobaczyć:

Neogotycki, murowany kościół Wniebowzięcia NMP i św. Katarzyny Aleksandryjskiej (1905)

Ruina murowanej dzwonnicy (1781), typu campanila, z kamienia wapiennego, częściowo z cegły

Ślady fundamentów murowanego kościoła (XVII wiek), wzniesionego w miejscu wcześniejszej budowli drewnianej (około 1400)

Budynek plebanii (około 1906)

Drewniana zagroda kowalska: kuźnia (1939), dom kowala (1930)

Drewniane domy (najstarszy 1885)

Budynek magistratu miasta Lubartowa (1876), przeniesiony do Konopnicy w 1997

Cmentarz rzymskokatolicki (przełom XIX/XX wieku)

 


Informacje praktyczne:

Noclegi:

Zajazd Gościnny

Na terenie obiektu parking. Oferujemy: możliwość pełnego wyżywienia: śniadania, obiady, kolacje. Liczba pokoi w obiekcie 8. Pokoje z łazienkami. W pokojach: dostęp do internetu, TV.

Ceny od 52 PLN za nocleg

więcej

Hotel 133

Pokoje z łazienkami. W pokojach: TV, dostęp do internetu.

Ceny od 80 PLN za nocleg

więcej

 


Źródła:

Fontes Lublinenses III: Księga sądowa podlubelskiej wsi Konopnicy, oprac. G. Jawor i M. Kołacz-Chmiel. Lublin 2009.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich

Stanisław Kuraś – "Dzieje Lubelszczyzny", Tom III, PWN, Warszawa 1983

"Lublin w dokumencie. 1317-1967" Wybór źródeł. Franciszek Cieślak, Henryk Gawarecki, Maria Stankowa, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1976

Stanisław Tworek – "Rozkwit miasta. Renesans", [w:] "Dzieje Lublina", Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1956.

Dominik Fijałkowski, Mieczysław Kseniak – "Parki wiejskie Lubelszczyzny- stan, ochrona i rewaloryzacja biocenotyczna", PWN, Warszawa 1982

Informator Gminy Konopnica.

Echo Konopnicy – Informator Gminny, nr 3, sierpień – wrzesień 2007.

List Parafialny – Biuletyn Parafii Rzymskokatolickiej pw. Wniebowzięcia NMP, św. Katarzyny Aleksandryjskiej i Matki Bożej Bolesnej w Konopnicy, Numer 46 (80), Rok II

Strategia Rozwoju Turystyki Krainy Lessowych Wąwozów na lata 2008-2013.

Marek Nowosad – "Szlaki turystyczne okolic Lublina", PTTK

Grafika losowa