Krasnobród

           dawniej miasto, dziś gminna osada miejska położona wśród lasów sosnowych, jodłowych i bukowych na Roztoczu Środkowym, w powiecie zamojskim, w dolinie rzeki Wieprz, na terenie Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego

           Osada powstała w miejscu dogodnej przeprawy. W 1576 roku staraniem Andrzeja Firleja uzyskała prawa miejskie. Była własnością możnych rodzin: Leszczyńskich i Lipskich, a od 1647 roku – Zamoyskich. Po 1671 roku dobra przeszły na własność Tarnowskich, Mycerskich, a w 1880 roku – Fudakowskich. W XVI wieku w mieście powstał zbór kalwiński, który przetrwał do połowy XVII wieku. W 1673 roku Jan Stanisław Tarnowski zamienił go na kościół katolicki, którym opiekowali się oo. dominikanie. W XVII wieku dużego spustoszenia dokonali w miasteczku Kozacy. Po powstaniu styczniowym, w 1864 roku władze carskie pozbawiły miasto praw miejskich i herbu, a klasztor oo. dominikanów uległ kasacie. Od tego czasu parafię obejmowali księża diecezjalni.

         Ludność Krasnobrodu i okolic bardzo ucierpiała podczas II wojny światowej. Obozy, więzienia, wywózki do Rzeszy i rozstrzeliwania spowodowały upadek miasteczka. W 1995 roku Rząd RP przywrócił Krasnobrodowi prawa miejskie. Miasto rozwija się dynamicznie i jest jednym z głównych ośrodków turystycznych na Roztoczu, miejscem lecznictwa uzdrowiskowego i licznych pielgrzymek.

                                          opracowała Irena Kowalczyk

Warto zobaczyć:

Barokowy zespół zabudowań Dominikanów:

kościół Nawiedzenia NMP (1690 – 1699)

klasztor Dominikanów (XVII, XVIII wiek)

Muzeum Sztuki Sakralnej

Muzeum Wieńców Dożynkowych

Ptaszarnia

Spichlerz drewniany (1795)

Pałac Leszczyńskich (XVII wiek, przebudowany XVIII/XIX wiek)

Kamieniołom z basztą widokową

Kalwaria Krasnobrodzka z rzeźbami L. Boguty

Stary cmentarz żydowski

Nowy cmentarz żydowski

Kaplice "Na Wodzie" i św. Rocha

Rezerwat przyrody Święty Roch

Park linowy