Wyżyna Lubelska zajmuje 28,6% powierzchni województwa, obejmuje powierzchnię około 7 000 km², łagodne garby sięgają od 180 do 280 m n.p.m., a jej wysokość dochodzi do 311 m n.p.m. (Działy Grabowieckie).
Rozciąga się od Małopolskiego Przełomu Wisły na zachodzie poza Dolinę Wieprza na wschodzie. Na południu poprzez obniżenie zwane Padołem Zamojskim łączy się z Roztoczem, północną granicę stanowi zasięg zwartej pokrywy lessowej opadającej ku terenom nizinnym.
W skład Wyżyny Lubelskiej wchodzą: Płaskowyż Nałęczowski, Równina Bełżycka, Kotlina Chodelska, Wzniesienia Urzędowskie, Płaskowyż Świdnicki, Wyniosłość Giełczewska, Działy Grabowieckie i Padół Zamojski. Umowną częścią Wyżyny Lubelskiej jest także Małopolski Przełom Wisły, oddzielający Wyżynę Małopolską od Kielecko-Sandomierskiej.
Największe miasta Wyżyny Lubelskiej to Lublin, Zamość i Kraśnik.
Płaskowyż Świdnicki stanowi północno-wschodnią część Wyżyny Lubelskiej, ma powierzchnię 530 km2, wznosi się do około 200 m n.p.m. na północy i 240 m n.p.m. na południu.
Równina Bełżycka leży w północno - zachodniej części Wyżyny Lubelskiej.
Wyniosłość Giełczewska stanowi środkową część Wyżyny Lubelskiej, ma powierzchnię 1 251 km2.
Wzniesienia Urzędowskie położone są w zachodniej części Wyżyny Lubelskiej, mają powierzchnię 1 331 km2.