Wyżyna Lubelska zajmuje 28,6% powierzchni województwa, obejmuje powierzchnię około 7 000 km², łagodne garby sięgają od 180 do 280 m n.p.m., a jej wysokość dochodzi do 311 m n.p.m. (Działy Grabowieckie).
Rozciąga się od Małopolskiego Przełomu Wisły na zachodzie poza Dolinę Wieprza na wschodzie. Na południu poprzez obniżenie zwane Padołem Zamojskim łączy się z Roztoczem, północną granicę stanowi zasięg zwartej pokrywy lessowej opadającej ku terenom nizinnym.
W skład Wyżyny Lubelskiej wchodzą: Płaskowyż Nałęczowski, Równina Bełżycka, Kotlina Chodelska, Wzniesienia Urzędowskie, Płaskowyż Świdnicki, Wyniosłość Giełczewska, Działy Grabowieckie i Padół Zamojski. Umowną częścią Wyżyny Lubelskiej jest także Małopolski Przełom Wisły, oddzielający Wyżynę Małopolską od Kielecko-Sandomierskiej.
Największe miasta Wyżyny Lubelskiej to Lublin, Zamość i Kraśnik.
Działy Grabowieckie to wschodni kraniec i najwyższa część Wyżyny Lubelskiej, z wysokościami od 190 do 311 m n.p.m., o powierzchni 1283 m2.
Kotlina Chodelska leży w zachodniej części Wyżyny Lubelskiej.
Małopolski Przełom Wisły odpowiada dolinie Wisły na odcinku przełomowym przez pas Wyżyn Polskich i jest umownie włączany do Wyżyny Lubelskiej.
Padół Zamojski stanowi południowo-wschodnią część Wyżyny Lubelskiej, o powierzchni 866 km2.
Płaskowyż Nałęczowski stanowi północno - zachodnią część Wyżyny Lubelskiej, ma powierzchnię 615 km².