Klasztor

            Jest barokowy, nieco przekształcony, na zewnątrz częściowo pozbawiony cech stylowych, frontem zwrócony na północ. Piętrowy, na dwukondygnacyjnych piwnicach sklepionych kolebkowo i kolebkowo z lunetami. Ma plan czworokąta, z prostokątnym wirydarzem wewnątrz. Składa się z trzech, nierównej długości skrzydeł mieszkalnych i czwartego, wschodniego, przylegającego do kościoła, mieszczącego na parterze sklepiony krużganek a na piętrze korytarz. Skrzydło tylne wysunięte jest ryzalitowo poza elewację skrzydła poprzecznego. Skrzydło frontowe jest krótsze, z dostawionymi od północnego zachodu nowszymi budynkami. Narożnik południowo -zachodni podparty jest silną, skośną skarpą. Elewacje mają częściowo podziały ramowo-pilastrowe. Elewacja frontowa została przekształcona w przełomie XIX/XX wieku. Gzyms wieńczący jest profilowany. Okna są prostokątne a dachy dwuspadowe, kryte blachą.

            Wnętrze częściowo zostało podzielone nowszymi ściankami działowymi i przekształcone. Od strony wirydarza na parterze są krużganki sklepione kolebkowo-krzyżowo, na piętrze korytarze o częściowo zachowanych, analogicznych sklepieniach. Od zewnątrz jest ciąg pomieszczeń - na parterze o sklepieniach kolebkowo-krzyżowych, kolebkowych z lunetami i dwóch narożnych o sklepieniach spłaszczonych kopulastych; na piętrze krytych sufitami. W narożniku południowo-wschodnim mieści się klatka schodowa sklepiona kolebkowo z lunetami.

            W zasobach klasztoru znajduje się kronika prowadzona od czasu jego założenia (tom I z około połowy XVIII wieku), z licznymi miniaturami akwarelowymi, wykonanymi przez brata Paschalisa (?).

            Dziedziniec przed fasadą kościoła i klasztoru otoczony jest od wschodu i północy murem z 1755, z zamkniętymi odcinkowo wnękami od wewnątrz. Niegdyś przy murze znajdowały się kapliczki z Drogą Krzyżową, zostały one rozebrane na przełomie XIX/XX wieku. Od północy, na wprost fasady, w murze znajduje się późnobarokowa bramka, później przerabiana. Jest ona prostokątna, dwukondygnacyjna. W przyziemiu ma arkadowe przejście zamknięte od zewnątrz półkoliście, a od wewnątrz odcinkowo, flankowane masywnymi filarami. Jej elewacja frontowa ma podziały ramowo-pilastrowe, w drugiej kondygnacji jest wnęka zamknięta półkoliście. Daszek dwuspadowy, kryty blachą. W 2007 na zewnętrznych ścianach bramki odkryto malowidła ścienne, prawdopodobnie trzecią stację dawnej Drogi Krzyżowej.

            Od południa kościół i klasztor są otoczone ogrodem założonym przed połową XVIII wieku. Po zewnętrznej stronie muru, na północny zachód od kościoła znajduje się figura wystawiona w 1856 kosztem klasztoru.

Jest ona kamienna, w kształcie wysokiej, kanelowanej kolumny korynckiej z czworobocznym cokołem, na której stoi rzeźba NMP Immaculaty (Niepokalanie Poczętej).