Architektura

            Kościół jest murowany, prezbiterium zwrócony na zachód, klasycystyczny. Na rzucie prostokąta, czteroprzęsłowy, salowy (bez wyodrębnionego prezbiterium). Od północy przy zachodnim przęśle znajduje się pierwotna zakrystia, od południa analogiczny przedsionek z 1951 roku.

            Fasada jest jednokondygnacyjna, ujęta w pilastry na tle boniowanych ścian. Pilastry podtrzymują trójkątny tympanon. Pośrodku fasady, w prostokątnej wnęce, znajduje się portyk o dwóch parach kolumn podtrzymujących belkowanie z tryglifami i gzymsem konsolkowym. Ponad portykiem jest półkoliste okno w profilowanym obramieniu. Powyżej, na tle muru attykowego, znajduje się tympanon, a nad nim szczyt o charakterze późnobarokowym. Szczyt jest rozczłonkowany parami pilastrów, podtrzymujących rozerwany półkolisty przyczółek. Na osi szczytu znajduje się kwadratowy otwór na sygnaturkę, w uszatym obramieniu. Elewacje boczne, tylna i naroża zakrystii są boniowane, wokół elewacji biegnie wydatny gzyms. Okna są prostokątne, od wschodu dwa okulusy. Dach nad korpusem jest płaski, nad zakrystią i przedsionkiem dachy trójspadowe, kryte blachą.

            Wewnątrz przęsła wyodrębnione są szerokimi, boniowanymi filarami przyściennymi z parami toskańskich pilastrów. Pilastry te podtrzymują belkowanie z fryzem tryglifowym i gzymsem konsolkowym. Pomiędzy filarami są wysokie, arkadowe wnęki. Kościół jest przykryty sklepieniami żaglastymi na gurtach, z lunetami. Chór muzyczny jest współczesny - murowany, z dwiema parami półkolumn. Półkolumny te opinają ścianę wydzielonej pod chórem kruchty i podtrzymują stiukowe belkowanie z płaskorzeźbionymi popiersiami św. Cecylii i króla Dawida.