Architektura
Kościół jest późnorenesansowy, orientowany, muro wany z cegły i kamienia, otynkowany, jednonawowy. Prez biterium jest dwuprzęsłowe, zamknięte półkoliście, przy nim od północy znajduje się zakrystia z niewielkim składzikiem na piętrze. Nawa jest czteroprzęsłowa, szersza od prezbiterium, z czworoboczną, płytką wie żą i kruchtą od zachodu. Od północy przylega do niej kaplica, od południa druga kruchta.
Na zewnątrz elewacje zostały znacznie przekształcone, około 1855 - 1857 częściowo boniowane. W ścianie prezbiterium znajdują się półkoliście zamknięte wnęki oraz lizeny. Wo kół prezbiterium biegnie gzyms konsolkowy (XVII wiek), ściany nawy roz członkowane są pilastrami. Na osi fasady wznosi się wieża o trzech, za znaczonych podziałami belkowania kondygnacjach. Do wy sokości drugiej kondygnacji podparta jest ona skarpami, pomiędzy którymi utworzono w przyziemiu kruchtę. Wieża ujęta jest po bokach w spływy wolutowe i sterczyny. Dachy na kościele są dwuspadowe, kryte blachą, hełm wieży namiotowy (1855 - 1857). Na styku dachów nawy i prezbiterium wznosi się barokowa wieżyczka na sygnaturkę.
Wewnątrz prezbiterium otwarte jest do nawy półkolistą tęczą. Ściany nawy rozczłonkowane są parami pilastrów o sty lizowanych głowicach kompozytowych (ostatnio pozłoconych) z przerywanym, zdwojonym belkowaniem. W polach między pilastrami znajdują się arka dowe wnęki ołtarzowe. Od zachodu jest chór muzyczny wsparty na arkadzie. Kościół jest przykryty sklepieniem kolebkowym z lunetami, w nawie na gurtach. W prezbiterium pokryte jest ono stiukami w stylu renesansu lubelskiego, o motywach serc, równo ramiennych krzyży i czteroliści. Tęcza zdobiona jest motywem wolich oczu i rozet. Podchórze sklepione jest kolebką. Polichro mia prezbiterium i ściany tęczowej została wykonana w 1958 przez Antoniego Haskę z Krakowa.
