Kościół pod wezwaniem św. Stanisława BM w Potoczku

            Cerkiew istniała tu prawdopodobnie już w końcu XVI wieku, potwierdzają to źródła sprzed 1620. W 1759 wzmiankowana była drewniana unicka cerkiew parafialna Różańcowej NMP. W 1803 Antoni Fortunat Tarnowski nadał parafii wolny wyrąb w lasach oraz pastwisko w dobrach Adamów, Jacnia, Bliżów i Potoczek. W 1840 w jej skład wchodziły: Potoczek, Czarnowoda, Szewnia, Adamów i Jacnia.

            Obecną świątynię wybudowano w 1870 kosztem rządu rosyjskiego jako cerkiew prawosławną. Architektonicznie należy ona do grupy cerkwi bizantyjsko-rosyjskich (terminologia za J. Górakiem), wystawianych przez władze carskie po kasacie unii bądź w ostatnich latach jej trwania. Różnią się one od wcześniejszych bryłą i detalami architektonicznymi. Od 1919 świątynia jest filią rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Zesłania Ducha Świętego w Krasnobrodzie .

            Usytuowana jest na skraju wsi, otoczona drzewami. Drewniana o konstrukcji zrębowej, na zewnątrz oszalowana, orientowana. Składa się z małego przedsionka, dwukrotnie większego babińca, szerszej i dłuższej, kwadratowej nawy oraz mniejszego, prosto zamkniętego prezbiterium z czworoboczną zakrystią od południa.

            W wyglądzie zewnętrznym dominuje nawa nakryta czterospadowym dachem, nad którym wznosi się wysoka wieżyczka nakryta kopułką. Dachy nad babińcem i prezbiterium są trójspadowe, nad przedsionkiem dwuspadowy, nad zakrystią pulpitowy, wszystkie kryte blachą (pierwotnie gontem). Otwory okienne prostokątne, w profilowanych obramieniach; w nawie, babińcu i prezbiterium także z ozdobnymi nadokiennikami.

            Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica typu brogowego, nakryta wysokim, wielospadowym dachem, krytym blachą.

źródła:

J. Górak, Dawne cerkwie drewniane w województwie zamojskim, Zamość 1984

J. Niedźwiedź, Leksykon historyczny miejscowości dawnego województwa zamojskiego, Zamość 2003