Polesie Lubelskie
(nazywane Polesie Zachodnie, Polesie Podlaskie) zajmuje północno – zachodnią część Polesia, leży w lewym dorzeczu Bugu.
W jego skład wchodzą Zaklęsłość Łomaska, Równina Kodeńska, Równina Parczewska, Zaklęsłość Sosnowicka, Garb Włodawski oraz Pojezierze Łęczyńsko–Włodawskie (Równina Łęczyńsko–Włodawska) i częściowo Polesie Brzeskie.
Cechami Polesia Lubelskiego jest monotonna, nizinna rzeźba terenu, płytkie zaleganie wód gruntowych, co powoduje występowanie licznych łąk, bagien, torfowisk (ponad 300 km2, największe Krowie Bagno oraz Bagno Bieleckie) oraz jezior.
Stąd znane powiedzenie: „piaski, laski i karaski”.
Na Polesiu Lubelskim występują największe kompleksy łąk w Polsce.
Głównym miastem Polesia Lubelskiego jest Włodawa.
Zaklęsłość Łomaska jest częścią Polesia Lubelskiego.
Zaklęsłość Sosnowicka jest częścią Polesia Lubelskiego.