Kaplica
Kaplica pałacowa została wzniesiona w latach 1904 - 1909 według projektu Jana Heuricha młodszego. Żelbetonowa konstrukcja jej sklepienia prawdopodobnie była jedną z pierwszych w Polsce. Kaplica jest orientowana, ma rzut prostokąta z półkolisto zamkniętym prezbiterium od wewnątrz (na zewnątrz - prostokątnie), przykryta jest sklepieniem kolebkowym na gurtach. Dach jest czterospadowy, łamany, kryty dachówką, z wystawką zwieńczoną trójkątnym szczytem od południa. Kaplica połączona jest z pałacem krytym przejściem, zwieńczonym tarasem z kamienną balustradą.
Architek tura wnętrza (zwłaszcza nawy) wzorowana jest na górnej kondygnacji kaplicy królewskiej w Wersal u. Nawę główną ujmują rzędy kanelowanych, korynckich kolumn dźwigających belkowanie, na którym wspiera się sklepienie beczkowe. Kolumny wznoszą się na wysokich, czworograniastych coko łach, które tworzą jednocześnie podstawę dla kanelowanych, korynckich pilastrów wtopionych w ściany nawy. Oświetlenie nawy stanowią po trzy duże, półkolisto zamknięte okna z każdej strony, umieszczone między pilastrami przyściennymi. W nich witraże o geometrycznych wzorach, ozdobione w górnej części herbami Zamoyskich. Ponadto w skle pieniu są koliste otwory i jeden owalny wypełnione witrażami.
Prezbiterium nawiązuje raczej do form występujących w dolnej kon dygnacji kaplicy wersalskiej. Rytm trzech łuków arkadowych z ołtarzem w środku i dwoma arkadami obejścia po bokach został tu powtórzony w formie dużego, półkolisto zamkniętego okna w środku (z witrażem ze sceną Zwiastowania) oraz dwóch prześwitów empor zamkniętych łukiem pełnym po bokach. Podział wer tykalny ścian prezbiterium stanowią, podobnie jak w nawie, korynckie, kanelowane pilastry.
Dekorację kaplicy stanowi wyłącznie bogata sztukateria (pokrywa ona przyłucza otworów okiennych, podłucza arkad, belkowanie i sklepienie), podczas gdy w wersalskiej jest także dekoracja malarska. Są tu między innymi uskrzydlone główki aniołków, muszle wśród splotów roślinnych, gałązki z liśćmi dębu, trybularze, z których unoszą się dymy kadzideł w kierunku kar tuszy z herbami Zamoyskich, liście akantu, księgi, stuły, kielichy. Na dekorację gzymsu składa się kymation joński oraz powyżej kroksztyny akantowe na przemian z ro zetkami w kasetonach. Sztukaterie na sklepieniu nawy tworzą równoległe pasy.
Ołtarz w kaplicy wykonany w marmurze i brązie (ze sceną Złożenia Chrystusa do grobu, aniołami i świecznikami) jest dokładną ko pią wersalskiego. Natomiast nagrobek Zofii z Czartoryskich Zamoyskiej (zm. 1837 we Florencji), z białego marmuru, to kopia nagrobka tejże z kościoła Santa Croce we Florencji (wykonanego w 1838 przez Lorenzo Bartoliniego).
