Dzwonnica

           jest barokowa (XVIII wiek, wg innych źródeł XIX-wieczna), murowana z cegły i otynkowana. Prostokątna, płaska, z prostokątną kostnicą od tyłu, dwukondygnacyjna ze szczytem i trzyosiowa. Wewnątrz w przyziemiu są dwie małe lokalności przedzielone sionką. W górnej kondygnacji znajdują się trzy, półkoliście zamknięte przeźrocza na dzwony. Elewacje rozczłonkowane są pilastrami toskańskimi, pomiędzy którymi znajdują się prostokątne płyciny o wyciętych narożnikach. Szczyt został zapewne przebudowany. Jest kryty blachą, zwieńczony cebulastą wieżyczką. Na jego osi znajduje się półkoliście zamknięte przeźrocze z kamienną, rokokową rzeźbą św. Floriana (około połowy XVIII wieku).

            Kostnica została wzmocniona w narożach skośnymi skarpami, nakryta jest dachem pulpitowym z blachy.