Dzisiejsza data:

Plebania w Gołębiu

            usytuowana na północ od cmentarza przykościelnego, została wybudowana w latach 1891 - 1895 z cegły i pokryta gontem, otynkowana. W okresie międzywojennym zmieniono pokrycie dachowe na blachę ocynkowaną. Budynek składa się z dwóch części, południowej i wschodniej, połączonych ze sobą pod kątem prostym. Od strony południowej zdobi plebanię murowany ganek na filarach, przykryty dwuspadowym daszkiem.

Figura św. Jana Nepomucena

             o charakterze barokowym znajduje się na południowy zachód od kościoła. Według tradycji ustawiona została na pamiątkę powodzi z 1813 (po opadnięciu wody osiadła w tym miejscu drewniana figura świętego).

Cmentarz parafialny

            został założony przypuszczalnie na początku XIX wieku. Na uwagę zasługuje kilka nagrobków, w tym pomnik Michała Rokszyc Pągowskiego. Grobowiec ten to duża, wybetonowana w ziemi wnęka, przykryta płytą kamienną z metalowymi, dwuskrzydłowymi drzwiczkami.

Dom ostatniego dzierżawcy Gołębia (Michała Pągowskiego)

            został wzniesiony przed 1848 rokiem. Usytuowany jest na południowy zachód od kościoła. Drewniany, na podmurówce ceglanej, na zewnątrz oszalowany podłużnie deskami, wewnątrz otynkowany. Prostokątny, z namiotowym dachem krytym blachą. Wejście (od zachodu) osłonięte jest daszkiem podtrzymywanym przez ozdobne podpory z giętego metalu. Drzwi dwuskrzydłowe, płycinowe. Dawniej okna były opatrzone okiennicami.

źródła

  1. B. Kozak, Zabytki Gołębia, Gołąb 1991

  2. S. Michalczuk, Domek loretański w Gołębiu - geneza jego treści ideowych i artystycznych, Warszawa 1969

  3. Renesans lubelski, red. L. Dulik, Lublin 2013

  4. M. Zlat, Sztuka polska. T. 3 - Renesans i manieryzm, Warszawa 2008

Grafika losowa